بازارهای هفتگی (دوره‌ای) گیلان

زن‌های زیادی را می ‎بینم که در بازار نشسته‌اند و یک زیرانداز کوچک حصیری انداخته‌اند و بعضی‌ها یک یا دو و تعدادی هم سه تا چهار محصول، آن هم در حجم کم برای فروش گذاشته‌اند.

در نگاه اول با خودم میگم که اگر همه آنها را هم بفروشند، مگر در آخر چقدر پول برای آنها می‌ماند؟ چرا این زن‌ها از بازارهای محلی استقبال می‌کنند و منتظر روز برگزار آن در هفته می‌مانند؟ چرا صرفا با یک یا تعداد محصولات کمی که درآمد چندانی هم براشون نداره به بازار میان؟ چرا مردم نیازهای هفتگی‌شون را بیشتر از بازارهای محلی که یک یا دو روز در هفته برگزار می‌شود، خرید می‌کنند؟ و تعدادی سوال دیگر که در سفر به گیلان در ذهن داشتم. از سفر سه هفته‌ای که به گیلان داشتم حدود 8 روز را به شهرهای مختلف شرق استان گیلان شامل کوچصفهان، آستانه اشرفیه، رحیم آباد، رودسر، املش، لنگرود و بندر کیاشهر رفتم و در بازارهای محلی آن شهرها به گشت و گذار پرداختم.

در قهوه‌خانه‌ای قدیمی در یکی از این بازارهای محلی نشسته‌ام و با چند پیرمرد در مورد اینکه این بازارها در قدیم به چه شکل بوده‌اند، چه داستان‌هایی داشتند و … صحبت می‌کنم. صدای خسته، ولی گرمی دارند. اتفاق‌ها و حادثه‌های سیاسی و اجتماعی زیادی را شاهد بودند.
خوشبختانه هنوز بازارهای محلی دوره‌ای و هفتگی در گیلان هنوز برگزار می‌شود. این بازارها در روزهای مشخصی در هفته برگزار می‌شوند. در بازارهای گیلان که قدم میزنی همه نوع قشر از نوجوان و جوان، زن و مرد و سالمند هم در بین فروشنده‌ها و هم در بین مردم می‌تونی ببینی. انواع محصول‌های کشاورزی، غذایی، میوه‌ها، ماهی‌ها و پرندگان زنده، پوشاک و … را در این بازارها دیده می‌شوند.

یکی از جذابیت‌های فرهنگی، اجتماعی و گردشگری گیلان که از قدیم وجود داشته و هنوز هم ادامه دارد بازارهای دوره‌ای و هفتگی است. در شهرهای مختلف این استان در روزهای مشخصی در هفته این بازارها برپا می‌شود و اتفاق‌های مختلفی در آنها رخ می‌دهد. در بعضی از شهرها این بازارها آنقدر نقش پررنگی داشته‌اند که واژه بازار در نام آن شهر آمده است، مانند پیربازار، جمعه بازار، مناره بازار، واجارگاه به معنی بازارگاه و …
«در پست بعد درباره بازارهای محلی گیلان بیشتر خواهم گفت.»