بایگانی برچسب برای: گیلان

خورش غوره مسما

خورش غوره مسما

 

 


خوب غذای این دفعه به نظرم خیلی خوشمزه بود. فصل غوره هم است و در بازار می‌توان غوره تازه پیدا کرد. به نظرم این غذا را یکبار هم شده باید امتحان کرد.

مرغ متوسط                   یک عدد
پیاز متوسط                    دو عدد
غوره                             200 گرم
رب                               دو قاشق غذاخوری
نمک، فلفل و زردچوبه       به مقدار لازم
آب                               یک و نیم لیتر
بادمجان                        4 عدد متوسط
گوجه فرنگی                  3 عدد

دستور:
تکه های مرغ را سرخ می کنیم و کنار می‌گذاریم. من مرغ را به 8 تکه تقسیم کردم. وقتی مرغ‌ها در حال سرخ شدن هستند، پیاز را در ماهیتابه دیگری تفت می‌دهیم و سپس غوره را به آن اضافه می‌کنیم و کمی هم غوره را تفت داده و سپس رب، نمک، فلفل و زردچوبه را اضافه و کمی تفت می‌دهیم. بعد مواد را به مرغ اضافه کرده و یک و نیم لیتر آب در قابلمه می‌ریزیم و به مدت 45 دقیقه می‌گذاریم، بپزد. بادمجان‌ها را ورقه ورقه کرده و سرخ می کنیم. سپس گوجه فرنگی‌ها را حلقه می‌کنیم و با بادمجان های سرخ شده به مرغ اضافه می‌کنیم و به مدت 20 دقیقه برای پخت صبر می‌کنیم. غذا آماده است. می‌تونیم با پلو بخوریم. نوش جااان.

آش آلوی گیلان

آش آلوی گیلان

 

 

پیاز دو عدد متوسط
لپه 200 گرم
برنج یک استکان
نمک، فلفل و زردچوبه به اندازه دلخواه
گوشت چرخ کرده گوساله نیم کیلو
سبزی شامل جعفری، گشنیز و تره نیم کیلو
آلو 200 گرم

پیاز را خرد می‌کنیم و تفت می‌دهیم. بعد 200 گرم لپه را که چند ساعت در آب خیسانده شده است را به آن اضافه می‌کنیم. حدود 2 لیتر آب اضافه می‌کنیم و به مدت یک ساعت می‌گذاریم بپزد تا لپه‌ نرم شود. در صورت نیاز اگر لپه هنوز نرم نشده بود، اجازه می‌دهیم بیشتر بپزد. سپس یک پیمانه یا یک استکان برنج و به مقدار دلخواه نمک، فلفل و زردچوبه را اضافه می‌کنیم و اجازه می‌دهیم به مدت 20 دقیقه بپزد تا برنج نرم شود.
نیم کیلو گوشت چرخ کرده را در یک کاسه قرار داده و یک عدد پیاز را درون آن رنده می‌کنیم و ورز می‌دهیم. اگر تمایل داشتید می‌تونید در اینجا هم نمک و فلفل اضافه کنید. گوشت ورز داده شده را به صورت قلقلی در می‌آوريم و به قابلمه اضافه می‌کنیم و به مدت یک ساعت صبر می‌کنیم تا بپزد. سبز نیم کیلو سبزی شامل جعفری، گشنیز، تره را خرد و با 200 گرم آلو به مواد اضافه می‌کنیم و حدود 20 دقیقه می گذاریم بپزد. آش آمادست، نوش جان :)

دَلار (دَرار) با خیار

دَلار (دَرار) با خیار

 

 

چند پست قبل دَلار (دَرار) با گوجه سبز را گذاشتم و این بار با خیار.
دَلار با خیار هم بسیار می چسبه. راستی بعضی‌ها به دَلار نمک سبز هم میگن.

کوئی میرزا قاسمی

کوئی میرزا قاسمی

 

 

دستور پخت:

كدو 5 عدد
سير 4 حبه
روغن به ميزان لازم
نمک، فلفل زردچوبه به ميزان لازم
تخم‌مرغ 3 عدد
.
ابتدا کدوها را حلقه می‌کنیم و با مقداری آب می‌گذاریم بپزد تا نرم شود. چهار حبه سیر را له و خرد و بعد سرخ می‌کنیم. سپس کدوها را له می‌کنیم و سیر سرخ شده به همراه نمک، فلفل و زردچوبه و سه عدد تخم مرغ را اضافه می‌کنیم و به هم می‌زنیم. درب ماهیتابه را می‌گذاریم و بعد از پانزده دقیقه پخت، غذا آمادست. نوش جان

گزر آویج

گزرآویج

 

 

هویج: نیم کیلو
تخم مرغ: 4 عدد
نمک و فلفل به اندازه لازم

برای امروز یک غذا ساده و راحت داریم. هویج رنده شده را کمی تفت می دهیم. تخم مرغ ها را در یک کاسه شکسته و نمک و فلفل را اضافه می کنیم و بهم می زنیم و سپس به هویج اضافه می کنیم. مخلوط را بهم می زنیم و سطح آن را صاف می کنیم. درب ماهیتابه را میگذاریم تا به مدت 20 دقیقه بپزد. غذا آماده ست. نوش جاان
.

گوجه سبز و دلار ( درار)

دَلار (دَرار) با گوجه سبز

 

 

دَلار (دَرار) با گوجه سبز
یکی از خوردنی‌های باحال و خوشمزه که در فصل بهار، موقعی که گوجه سبز به بازار میاد، ترکیب دَلار با گوجه سبز است. می‌توان گوجه سبز را در یک ظرف سفالی کوبید و دَلار را با آن ترکیب کرد.
دَلار ترکیب چند سبزی محلی در گیلان با نمک است. اگر تا الان امتحانش نکردید حتما این کار را کنید. البته با چیزای دیگری مثل ماست، خیار و … هم می‌خورند که در آینده در موردشون میگم. دَلار را می‌توان از فروشگاه‌هایی که محصولات محلی گیلان را دارند، تهیه کرد.

شامی رودباری

شامی رودباری

 

غذای خوشمزه بعدی، شامی رودباری است. در گیلان با سبزی‌های محلی مثل پلنگ مشنگ یا همان بادرنجبویه درست می‌شود، ولی خوب از اونجایی که من دسترسی نداشتم از سبزی‌های دیگری استفاده کردم.
.
گوشت : نیم کیلو چرخ کرده
پیاز بزرگ : 2 عدد
گوجه فرنگی : نیم کیلو
سبزیجات معطر (ریحان، نعناع و جعفری) 200 گرم
نمک، فلفل و زردچوبه : به مقدار لازم
روغن : به مقدار لازم ( زیادش خوب نیست‌ها:)
.
پیاز را رنده می‌کنیم و با گوشت چرخ کرده مخلوط می کنیم. نمک، فلفل و زردچوبه را به مقداری که دوست داریم اضافه می‌کنیم. سپس سبزی های خرد شده را اضافه و گوشت را ورز می‌دهیم. بعد از ورز دادن، گوشت‌ها را به به حالت گلوله در اندازه کف دست برداشته و آنها را سرخ می کنیم. بعد از سرخ شدن آنها را از ماهیتابه بر می داریم و گوجه‌های رنده شده را اضافه می‌کنیم و کمی تفت می‌دهیم. در اینجا هم اگر خواستیم، می‌تونیم کمی فلفل و زردچوبه و نمک اضافه کنیم. سپس شامی‌ها را اضافه می‌کنیم و می‌گذاریم نیم ساعت با سس بپزد. بعدش آماده خوردن است. نوش جان :)

مرجو قلیه

مرجو قلیه

 

 

مواد لازم:
نمک و فلفل به مقدار لازم
عدس 200 گرم
گردو (خرد شده) 100 گرم
سیر 4 حبه
پیاز 1 دانه متوسط
رب انار دو قاشق غذا خوری
سبزیجات معطر (ریحان، نعنا، جعفری، تره، پیازچه) 300 گرم
.
دستور پخت:
ابتدا عدس را با آب و مقدار کمی نمک و روغن می پزیم. بعد پیاز و سیر خرد شده را کمی تفت می دهیم و عدس پخته شده را به آن اضافه می کنیم.  سپس نمک، فلفل و گردوی خرد شده را اضافه می کنیم و بعد از چند دقیقه آب را درون قابلمه میریزیم و یک ساعت می گذاریم بپزد. در این بین، چند بار غذا را هم می زنیم تا ته نگیرد و غلیظ شود. در نهایت سبزیجات خرد شده به همراه رب انار را اضافه می کنیم و بعد از 15 دقیقه پخت غذا آماده است. نوش جان

روایت شیون فومنی شاعر گیلانی از غذاها و سفره گیلانی

روایت شاعر گیلانی از غذاها و سفره گیلانی

میر احمد سید فخری نژاد معروف به شیون فومنی یکی از شاعران نامدار گیلانی است که اشعار زیادی به زبان های گیلکی و فارسی دارد. شنیدن روایت زیبای این شاعر گرانقدر در مورد غذاها و سفره گیلانی خالی از لطف نیست.

چای در ایران

چای در ایران

در مورد چای که مطالعه می‌کردم به نکات جالبی برخوردم. اول فکر می‌کردم چای همراه کاشف السلطنه وارد ایران شده و قبل آن چای نبوده است. کاشف السلطنه همان شخصی است که داستان معروف وارد کردن بذر چای با عصا به ایران توسط ایشان در عرف مطرح می‌شود. اما مطالعات و پژوهش‌هایی که درباره چای در ایران انجام شده است چیزهای دیگری را می‌گوید.
با استناد به برخی از منابع قدیمی می‌توان گفت که چای از دوران‌های خیلی قبل‌تری، بیشتر از 1000 سال قبل از راه مرزهای غربی و شمال غربی چین به خصوص از سرزمین ختا (ختن) وارد ایران شده است. تا دو سه قرن پیش در ایران چای را با نام چای ختایی می‌شناختند.
نکته جالبی که در مورد چای وجود دارد، در ایران چای روند متفاوتی مانند آنچه که در جهان وجود داشته است طی کرده است و کاربردهای متفاوتی داشته است. چای وقتی وارد ایران می‌شود تا اواخر قرن دهم کاربرد دارویی داشته است و تقریبا از اوایل قرن یازدهم به بعد (دوره صفوی) تا قرن سیزدهم (دوره قاجار در زمان ناصرالدین شاه) در مصرف آن تحول ایجاد می‌شود و تبدیل به یک نوشیدنی آرام بخش و تفریحی می‌شود.
این موضوع که ایرانیان چای را ابتدا به عنوان یک ماده دارویی می‌شناختند در کتاب‌های پزشکی و داروشناسی که به آنها قرابادین می‌گفتند ذکر شده است و گواهی است بر این موضوع که چای از سال‌های خیلی قبل‌تری در ایران وجود داشته است.
آدام اولئاریوس سفیر آلمان در ایران در زمان شاه صفی (1038 – 1053) مطالبی را در سفرنامه‌اش درباره چای در آن زمان مطرح می‌کند. اولئاریوس سه گونه مکان تفریحی متفاوت در اصفهان آن زمان شامل میخانه، قهوه‌خانه و چای ختایی‌خانه را معرفی می‌کند که هریک فضا و مشتریان خاص خودشان را داشتند. اولئاریوس درباره چای ختایی خانه می نویسد:
« در چای ختایی‌خانه، آب داغ ناشناخته‌ای می نوشند، از این نوشیدنی بسیار مصرف می‌شود. در ضمن نوشیدن چای به بازی تخته نرد و شطرنج نیز مشغولند.»
در جای دیگری از سفرنامه‌اش می گوید:
« در میدان اصفهان چایخانه چینی هم وجود دارد. در اینجا و همچنین مکان‌های دیگر، آب سیاه رنگ داغی می‌نوشند که از پختن گیاهی که تاتارهای ازبک از چین می‌آورند، بدست می‌آید. چای عبارت است از برگ‌های بلند نوک تیز که وقتی خشک است سیاه و لوله شده به نظر می‌آید. ایرانی‌ها چای را در آب زلال و تمیز دم می‌کنند.»
بنابراین از این نوشته‌ها می‌توان فهمید که چای در آن زمان از چین و راه شمال و شرق و در واقع راه جاده ابریشم به ایران وارد می‌شده و هنوز نام چای ختایی بر خود داشته است.
منبع: کتاب چای در ایران، محمد میرشکرایی، نشر گیلکان